Podobnie jak w języku polskim, większość potugalskich rzeczowników ma określony rodzaj: – męski ♂ albo żeński ♀.
Możecie zauważyć pewne powatrzające się schematy, na przykład wiele rzeczowników rodzaju męskiego ma końcówkę -o, a wiele rzeczowników rodzaju żeńskiego końcówkę -a. Istnieje jednak tyle wyjątków, że kierowanie się to zasadą nie zawsze działa. Na początku możesz skorzystać z poniższych zasad jako drogowskazu i z czasem podłapiesz te słowa, które stanowią wyjątki, słysząc jest w kontekście, w konkretnych sytuacjach.
Rodzaj męski jest zazwyczaj uważany za ten ,,domyślny/standardowy’’ rodzaj w języku portugalskim. Tyczy się to również zaimków. W portugalskim istnieją dwa zaimki używane w liczbie mnogiej: elesoni dla grup rodzaju męskiego i elasone dla grup rodzaju żeńskiego. Jeżeli jednak mówimy o grupie, w której znajdują się zarówno kobiety jak i mężczyźni, tak jak w języku polskim, użyjemy eles, nawet jeżeli w grupie tej znajduje się tylko jeden mężczyzna.
eles: 👨🏻👨🏾🦱🧔🏼👨🏽🦲👨🏻🦰 albo 👩🏻🦰👵🏽👱🏼♀️👨🏻👩🏾👩🏻🦱
elas: 👩🏻🦰👵🏽👱🏼♀️👩🏾👩🏻🦱
Zmienność
Z powodu tego gramatycznego podziału na rodzaje, większość portugalskich słów jest odmienna, co oznacza, że słowa te odmienia się, tak żeby dostosować je do rodzaju (żeńskiego albo męskiego) i liczby (pojedynczej albo mnogiej).
Na przykład, większość przymiotników jest odmienna. Muszą się one zgadzać rodzajem (i liczbą) z rzeczownikiem, który opisują:
- O homem é altoMężczyzna jest wysoki | A mulher é altaKobieta jest wysoka
- Spojrzymy na niektóre wyjątki z trzeciej grupy poniżej*
Z drugiej strony, portugalskie przysłówki są zawsze nieodmienne. Mają tylko jedną formę i pozostają takie same niezależnie od rodzaju czy liczby rzeczowników, które opisują. Na przykład:
Spójrzmy na więcej przykładów, które pomogą nam określić rodzaj dzieląc portugalskie słowa na 4 grupy.
1. Ten sam rdzeń, odmieniony w zależności od rodzaju
Jest to największa grupa, zawierająca słowa, które mają ten sam rdzeń, który odmienia się w zależności od rodzaju. Prostym przykładem jest słowo meninochłopiec/chłopak i meninadziewczyna/dziewczynka . Słowa te mają ten sam rdzeń (menin-), a -o zmienia się w -a, żeby przybrać rodzaj żeński.
Do tej grupy należy większość przymiotników oraz rzeczowników, które odnoszą się do ludzi. Przyjrzyj się tabelkom poniżej, żeby zobaczyć jak poszczególne słowa zmieniają się z rodzaju męskiego w żeński.
- Zmiana -o na -a
-ão zamienia się na -ã, -oa albo -ona
Masculine | Feminine |
---|---|
irmãobrat | irmãsiostra |
alemãoNiemiec | alemãNiemka |
leãolew | leoalwica |
patrãoszef | patroaszefowa |
chorãomaruda (rodzaj męski) | choronamaruda (rodzaj żeński) |
-or zmienia się w -iz
Masculine | Feminine |
---|---|
atoraktor | atrizaktorka |
embaixadorambassador | embaixatrizPani ambasador/ambasadorka |
imperadorcesarz | imperatrizcesarzowa |
Dodanie -do słów kończących się na -or, -ês albo -z
Masculine | Feminine |
---|---|
professoranauczycielka | |
SenhorPan | SenhoraPani |
portuguêsPortugalczyk | portuguesaPortugalka |
inglêsAnglik | inglesaAngielka |
juízasędzina | |
aprendizpraktykant | aprendizapraktykantka |
Słowa kończące się na -essa, -esa albo -isa
Masculine | Feminine |
---|---|
condehrabia | condessahrabina |
abadeopat | abadessaopatka |
príncipeksiążę | princesaksiężniczka |
duqueksiążę | duquesaksiężna |
poetapoeta | poetisapoetka |
profetaprorok | profetisaprorokini |
i kilka nietypowych przykładów
Masculine | Feminine |
---|---|
cãopies | |
rapazchłopak | raparigadziewczyna |
padrinhoojciec chrzesty | madrinhamatka chrzestna |
fradezakonnik | freirazakonnica |
ateuateista | ateiaateistka |
czarcar | czarinacaryca |
2. Tylko jeden możliwy rodzaj
Rzeczowniki nazywane substantivos uniformesrzeczowniki unisex mają tylko jedną formę. Mają już określony rodzaj gramatyczny, który wyznaczony jest przez słowa, których się z nimi używa (słowa takie jak rodzajniki, określniki, etc.). W przykładzie poniżej, rodzajniki określone a albo o zgadzają się z rodzajem rzeczownika.
- A portadrzwi
- O carrosamochód
Większość z tych słów odnosi się do obiektów, czyli do rzeczy, których rodzaj nie jest uwarunkowany biologicznie, trzeba się go po prostu nauczyć. Oznacza to, że nie możemy powiedzieć O porta albo A carro. W portugalskim, drzwi są zawsze rodzaju żeńskiego, a samochód męskiego. Tak jak już wspomnieliśmy, mimo że sprawdza się to w wielu przypadkach, nie zawsze wystarczy tylko dodać o do słów kończących się na o, oraz a do słów kończących się na a.
- A triboplemię – przykład słowa rodzaju żeńskiego, które kończy się na -o
- O pijamapiżama – przykład słowa rodzaju męskiego, które kończy się na -a
3. Ta sama forma, dwa możliwe rodzaje
Rzeczowniki należące do tej grupy mogą być zarówno rodzaju męskiego, jak i żeńskiego, ale ta sama forma używana jest w obu przypadkach. Słowa, których się z nimi używa (np. rodzajniki) są jedyną formą stwierdzenia czy odnosimy się do mężczyzny czy kobiety. Do tej grupy należy większość rzeczowników, które kończą się na e albo -ista i wiele z nich dotyczy zawodów, ale nie wszystkie.
Do grupy tej należą również niektóre przymiotniki. Większość przymiotników jest odmienna, ale przymiotniki w tej grupie stanowią wyjątek. Ten rodzaj przymiotnikó nazywa się . Nie zmieniają one formy (są nieodmienne* jeżeli chodzi o rodzaj, ale nie o liczbę). Przymiotniki należące do tej grupy zazwyczaj kończą się na –a, -e, -l, -ar, -or, -s, -z i -m.
Poniżej kilka przyładów:
- Rzeczowniki:
- Przymiotniki:
Ta grupa zawiera słowa, których formy nie mają wspólnego rdzenia. Forma męska i żeńska to dwa zupełnie inne słowa.
Masculine | Feminine |
---|---|
homemmężczyzna | mulherkobieta |
paiojciec | mãematka |
cavalokoń | éguaklacz |
boibyk | vacakrowa |
cavalheirodżentelmen | damadama |
zangãotruteń | abelhapszczołą |